Elazığ Mutlu Son

Elazığ Mutlu Son İnsanlar bundan dolayı bana nerdeyse çıkışırlar. Ne sorduğumu anlamazlar da o yüzden; çünkü ne sorduğumu anlayan sensin, yalnızca sen; ve iyi mi cevap vereceğini bilen sensin, yalnızca sen; ve iyi bir cevapın iyi mi verileceğim bilen sensin, yalnızca sen; çünkü iyi bir yanıt tatlı bir öpüş gibidir, der Süleyman. Johannes’in Tinsel ve fizyolojik erotizm arasında fark vardır. Şimdiye dek Cordelia’da geliştirmeye çalıştığım çoğunlukla tinsel türüydü. Benim fiziksel mevcudiyetim artık farklı bir nitelik almalı, yalnızca birlikte rol alan bir ruh hali olarak kalmayıp ayartıcı da olmalı. Kendimi sürekli, Phaedrus’taki, aşk üzerine ünlü pasajı okuyarak bu günlere hazırladım. Bu pasaj tüm varlığımı elektriklendiriyor, ek olarak mükemmel bir prelüd. Şu açık ki Platon aşkı hakkaten anlamış. Cordelia’cığım! Latincede, pürdikkat bir mürid için, efendisinin dudaklarına asılı derler.

Elazığ Mutlu Son

Elazığ Mutlu Son Aşk için her şey imgedir, ama imge de hakikattir. Ben gayretli ve pürdikkat bir mürid değil miyim? Fakat sen gene de tek sözcük söylemiyorsun! Johannes’in Eğer bu süreci yönlendiren benden başka birisi olsaydı herhalde yönlendirilemeyecek kadar uyanık olurdu. Nişanlılar toplumuna girmiş birine danışsaydım büyük olasılıkla erotik bir cüretle derdi ki “Bu aşk konumlanmaları içinde âşıkların aşklarım söyledikları bir ses-imgesi arayıp durdum boşuna”. Ben de derdim ki “Bunu boşuna aradığın için memnunum, çünkü o imge ilginçliğini de katsan içine, gerçek erotizmin alanına girmez.” Aşk, sohbetle geliştirilemeyecek kadar önemli bir şeydir; erotik durumlarda, konuşmanın bir şey ekleyemeyeceği kadar büyük anlamlar vardır.

Erotik durumlar sessizdir, durgundur, belirli hatlar içindedir, fakat Memnon’un heykelinden çıkan müzik şeklinde etkileyici bir dili vardır. Eros kendini jestlerle ifade eder, konuşmaz; ya da eğer mevzuşursa söylediği, muammayı andıran gizli saklı sözlerdir, sembolik bir müziktir. Erotik durumlar her zaman ya heykel yahut fotoğraf gibidir; fakat aşklarından söz eden iki insan ne heykele ne de resme benzerler. Ciddi nişanlılar işe daima incir çekirdeğini doldurmayan mevzuşmalarla başlarlar ki bunlar geveze evliliklerinin bağlayıcı iplerini oluşturur. Bu önemsiz mevzuşmalar hem de evliliklerinin, Ovidius’un söz ettiği çeyizden yoksun kalmayacağının vaadidir: “dos est uxoria lites” Eğer konuşulacaksa bunu ikisinden birinin yapması yeterlidir.